زالو درمانی چیست و چه اثرات مثبت و منفی دارد؟

برخی از مردم زالو درمانی را به‌عنوان یکی از روش‌های درمانی پزشکی مدرن دوست ندارند.

اما تحقیقات بیش از پیش نشان می‌دهد که چرا در طب سنتی، قرن‌هاست که از زالو در مراقبت‌های پزشکی استفاده شده است.

زالو درمانی هزاران سال پیش برای درمان اختلالات سیستم عصبی، مشکلات دندان، بیماری‌های پوستی و عفونت‌ها استفاده می‌شد.

محققان هرچه بیشتر به ویژگی‌های خاص بزاق زالو پی می‌برند، بیشتر متوجه می‌شوند که زالودرمانی می‌تواند بیش از آنچه تصور می‌شود، کاربرد داشته باشد.

شیخ‌الرئیس ابن‌سینا باب مبسوطی پیرامون زالو دارد و چنین می‌فرماید: 

از زالوهایی که کرک ریز و نرم دارند یا لاجوردی رنگ هستند پرهیز کنید زیرا دچار غشی، خونریزی، تب، سستی و قرحه‌های بدخیم خواهید شد.

از زالویی استفاده شود که در آب‌های خزه‌دار که محل زیست قورباغه‌هاست نمو کرده و نه زالویی که در آب‌های گل‌آلود سیاه بوده‌است.

بیماریهای قابل درمان با زالو

۱ـ بیماریهای پوستی ـ جوش: درمان بیماریهای پوستی یک از محدودهای مهم و ممتاز در زمینه زالو درمانی می‌باشد.

۲ـ صدمات: زالو درمانی موقعیت خوبی را در درمان کوفتگی ما صدمات خون مردگی و ورم کسب کرده‌است.

۳ـ جراحی پلاستیک و پیوند اعضاء

۴ـ بیماری‌های دستگاه حرکتی: بیماریهای دستگاه حرکتی شایعترین بیماری زمان حاضر می‌باشد.

۵ـ آرتروز Artherose: آرتروز به معنی فرسودگی مفصل می‌باشد و به‌طور طبیعی در افراد مسن شدیدتر ظاهر می‌شود.

۶ـ رماتیسم مفصلی Rhematism: در رماتیسم مفصلی به وسیله عمل روی کل تورم مفصل می‌باشد.

۷ـ بیماریهای چشمی: مقالات متعددی دربارهٔ استفاده موفقیت‌آمیز زالو درمانی در بیماریهای چشمی مختلف در دسترس است.

۸ـ تورم چشم‌ها: زالودرمانی نتایج موفقیت‌آمیزی در درمان تورم‌های چشمی زیر داشته‌است.

9ـ بیماریهای گوش: 2 الی 4 زالو پشت هر گوشی در فواصل هر چند هفته تکرار شود تا نتیجه مطلوب حاصل گردد.

۱۰ـ بیماریهای قلبی عروقی ـ تنگی عروق: تنگی عروق سیاهرگی مربوط به گشادی رگ می‌شود که اغلب بر اثر تضعیف بافت پیوندی می‌باشد.

۱۱ـ اختلال گردش خون: اختلال گردش خون دست و پا (دست و پای سرد) به وسیله زالو درمانی در محدوده ستون مهره‌ها قابل درمان است.

انگشتان و مناطقی که به عللی گانگرن شده‌اند. افراد دیابتیکی که از سردی و مورمور و گزگز پاها شکایت دارند کسانی که از درد ساق پا و پاشنه پا شکایت دارند.

۱۲ـ اسپاسم و دردهای عضلانی: با زالو اندازی روی مناطق دردناک می‌توان درد را کاهش داد و اسپاسم را مرتفع نمود.

زالو درمانی چگونه انجام می‌شود؟

در این روش، زالوها را روی پوست قرار می‌دهند و زالوها با دندان‌های خود، پوست را سوراخ می‌کنند.

زالو درمانی معمولاً بین ۲۰ تا ۴۵ دقیقه انجام می‌شود و در این مدت، هر زالو مقدار ۱۵ میلی‌لیتر خون را می‌مکد.

جانورشناسان تاکنون ۶۰۰ نوع زالو را شناسایی کرده‌اند که ۱۵ نوع آن در پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

برخی زالو‌ها سمی هستند و ممکن است برای سلامت انسان خطرناک باشند. به همین دلیل این عمل باید توسط فرد خبره انجام شود.

طی زالو درمانی، زالو سه ماده از خود ترشح می‌کند که عبارتند از:

• بی حس کننده موضعی (برای کاهش درد)
• وازودیلاتور (برای بهبود خونرسانی)
• هیرودین و کالین (برای جلوگیری از لخته شدن خون)

مزایای زالو درمانی چیست؟

زالو درمانی برای درمان کسانی که دچار عوارض دیابت هستند، افرادی که مبتلا به بیماری‌های قلبی هستند و حتی کسانی که واریس دارند، توصیه شده است.

از جمله بیماری‌هایی که زالو درمانی می‌تواند به درمان آن‌ها کمک کند عبارتند از:

• اختلالات گردش خون و بیماری‌های قلبی و عروقی
• فشار خون
• رگ‌های واریسی
• هموروئید
• مشکلات پوستی
• آرتروز

جایگاه زالو در طب سنتی ایرانیان :

شیخ‌الرئیس ابن‌سینا باب مبسوطی پیرامون زالو دارد و چنین می‌فرمایند:

«از زالوهایی که کرک‌ریز و نرم دارند یا لاجوردی رنگ هستند پرهیز کنید زیرا دچار غشی، خونریزی، تب، سستی و قرحه‌های بدخیم خواهید شد.

از زالویی استفاده شود که در آب‌های خزه‌دار که محل زیست قورباغه‌هاست نمو کرده و نه زالویی که در آبهای گل‌آلود سیاه بوده است.

زالو بهتر است «حجامت» خون تباه را از عمق بدن بیرون می‌کشد.

زالو را ابتدا سرازیر نگهدارید تا استفراغ کند و محتویات شکمش بیرون آید سپس اندکی خون بره به او بدهید.

سپس مواد چسبنده و کثیف بدن او را با بوراکس پاک کنید ( استفاده از مواد صابونی عطردار مضر است) و جایی را که می‌خواهید زالو بگذارید با دست مالش دهید تا سرخ شود.

اگر جای زالو انداختن را با گل سرشور یا خون اندود کنند. زالو بهتر می‌چسبد.

بهتر آن است که پس از جدا شدن زالو، محل گزش او را حجامت برنهید تا احیاناً اگر آزاری و عفونتی براثر نیش زالو عارض شده، از بین برود.

اگر پس از زالو اندازی خون بند نمی‌آید مازوج سوخته، نوره، خاکستر یا سوده نرم (یا پودر باقلا و زردچوبه)استعمال شود.

زالو اندازی برای بیماری‌های پوست از قبیل جوش‌ها، دمل‌ها، لکه‌های سیاه و نقطه‌های سیاه و سپید و… مفید است.»

نتقال بیماری توسط زالو

زالوها به خودی خود بیماری ای ایجاد نمی‌کنند اما ممکن است به عنوان یک ناقل عمل کرده و موجب ایجاد بیماری‌هایی مانند هپاتیت در انسان گردند.

زالوهایی که دارای سر بزرگ یا درازای بیش از 12 سانتی‌متر دارند ممکن است مضر باشد.

به گفته ابن سینا «از زالوهایی که کرک‌ریز و نرم دارند یا لاجوردی رنگ هستند پرهیز کنید زیرا دچار غشی، خونریزی، تب، سستی و قرحه‌های بدخیم خواهید شد.

از زالویی استفاده شود که در آب‌های خزه‌دار که محل زیست قورباغه‌هاست رشد و نمو کرده و نه زالویی که در آبهای گل‌آلود سیاه بوده‌است.»

که احتمالاً این برحذر داشتن در استفاده از برخی زالوها به دلیل این باشد که این انواع احتمالاً ناقلان بهتر برای بیماری‌ها هستند.